Η ανάγκη να αντέξουν οι πολιτικές συνεργασίες.

   Κυριακή, 23 Σεπτεμβρίου, 2012. Σήμερα μετράμε 99 ημέρες της νέας τρι-κομματικής κυβέρνησης.
Το καλοκαίρι πέρασε, οι μπαταρίες γέμισαν και τώρα ήρθε η σειρά των γνωστών φθινοπωρινών κινητοποιήσεων που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια.
   Οι φοιτητικές καταλήψεις, τα συνδικάτα, τα σωματεία, όλοι είναι έτοιμοι να ξαναρχίσουν τις απεργίες, τις πορείες, αλλά και το πρωτόγνωρο, ΜΑΤ εναντίων ΜΑΤ. δλδ κλαθε λογής επισόδεια φέτος. Ο Ελληνικός λαός είναι αγανακτισμένος, εκνευρισμένος, φοβισμένος και δικαίως. Νοιώθει απογοητευμένος, αβέβαιος, παραμελημένος και με την θηλιά στον λαιμό του να έχει σφίξει τόσο, που να μήν μπορεί να πάρει ανάσα.
Η νέα κυβέρνηση, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ,   σίγουρα δεν μπορεί αν είναι ικανοποιημένη για την παρούσα κατάσταση. Πως να είναι άλλωστε? Όμως χρειάζεται να παραδεχθούμε ορισμένα καίρια ζητήματα: Η παλία οικονομική ευημερία ΔΕΝ θα επιστρέψει ΠΟΤΕ.
Όποιος δηλώνει ότι υπάρχει τρόπος για επιστροφή στούς παλιούς καιρούς, δεν έχει στάλα ειλικρίνειας στα λεγόμενα του. Η οικονομία όπως την γνωρίζαμε, τελείωσε.
  Πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο να είναι ανθρωποκεντρικό και να μπορέσει να απορροφήσει το εργατικό δυναμικό που αυτή την στιγμή βρίσκεται στις ολοένα αυξανόμενες λίστες ανεργίας. Όχι όμως με προσλήψεις στο αδηφάγο Δημόσιο, και κουμπαριές.
Η ζημιά των τελευταίων ετών δεν μπορεί να διορθωθεί απο την μια στιγμή στην άλλη. Ούτε μια τετραετία είναι αρκετή για να επουλώσει τα τραύματα δεκαετιών,-πληγές που μας έφαγαν τα σωθικά, δίχως να το πάρουμε χαμπάρι.
Αν δεν υπερισχύσει η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, δεν υπάρχει περίπτωση επιβιώσης, κάτι που η ιστορία μας, το έχει αποδείξει πολλές φορές., (γι'αυτό η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ αλληλεγγύη είναι ο εγγυητής της¨Ελλάδας) Τα κακώς κείμενα του παρελθόντος δεν αλλάζουν, αλλά το σημαντικό είναι να μήν τα επαναλάβουμε. Οι ιδεολογικές θεωρίες δεν θα λύσει τα πραγματικά προβλήματα που βιώνουμε όλοι, ανεξάρτητα από πολιτικά κόμματα, τη φυλή, το φύλο, την εθνικότητα, κτλ.
Η χώρα ζει ιστορικά δύσκολες στιγμές. Δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία σύγκρισης, γεγονός που κάνει τα πράγματα ακόμα πιο πολύπλοκα.
    Ωςτόσο, με τη δημιουργία, την σύνθεση, της νέας τρι-κομματικής κυβέρνησης, διαμορφώνονται οι συνθήκες να βγούμε απ' τόν λαβύρινθο μες' τον οποίο μας έβαλαν οι μονοκομματικές ισχυρές κυβερνήσεις του παρελθόντος. Ποιός θα το πίστευε πως οι πολιτικά "ορκισμένοι εχθροί", ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, θα ένωναν τις δυνάμεις τους, μαζί με ένα νέο κόμμα της Αριστεράς, την ΔΗΜΑΡ,  για να προχωρήσουν, (όπως και σε άλλες Ευρωπαικές χώρες) σε Κυβέρνηση Συνεργασίας. αποφασισμένοι για ορίζοντα τετραετίας! ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ.
Πρέπει επιτέλους να πάψουν οι κοκορομαχίες μεταξύ της εκάστοτε Κυβέρνησης, και των κομμάτων αντιπολίτευσης, ειδικά της εκάστοτε Αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς οδηγούν σε ένα μόνο σημείο: την ΠΛΗΡΗ κατάρρευση της χώρας, απ'όπου Δεν υπάρχει επιστροφή.
ΤΩΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!!

Michael Finn,
Υποψήφιος Βουλευτής ΔΗΜΑΡ, Λασιθίου.

Μικρά Λιμάνια και Μαρίνες

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του ΤΑΙΠΕΔ, το Ελληνικό Δημόσιο βρίσκεται στη διαδικασία αξιολόγησης της πλέον κατάλληλης μεθόδου εκμετάλλευσης της διαχείρισής τους και άλλων δικαιωμάτων επί λιμένων και μαρίνων (πέραν των 12 λιμανιών που έχουν τη νομική μορφή Ανώνυμης Εταιρείας και των αντίστοιχων μαρίνων τους).Στόχος του Ελληνικού Δημοσίου είναι η καθιέρωση ενός εκτενούς συστήματος ομάδων/συμπλεγμάτων λιμανιών και μαρίνων που ακολούθως θα χρηματοδοτηθούν, αρχικά βάσει συμβάσεων εκχώρησης, μέσω μιας σειράς συναλλαγών. Όμως, όπως δηλώνεται στην αρχική σελίδα του Ταμείου, «Όποιο περιουσιακό στοιχείο μεταφερθεί στο Ταμείο, πωλείται, αξιοποιείται ή ρευστοποιείται. Δεν επιτρέπεται από τον Νόμο η επιστροφή των περιουσιακών στοιχείων στο Δημόσιο.» Αυτό είναι απαράδεκτο και ορθώς προκαλεί την οργή όλων όσων δικαίως κάνουν λόγο για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Δυστυχώς, έτσι όμως απαξιώνεται και η έννοια των ΣΔΙΤ,  που δεν αφαιρεί την κυριότητα από το δημόσιο, αλλά κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την ανάπτυξη. Δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος με την «ποινικοποίηση» της επιχειρηματικότητας. Συχνά οι κρατικές επιχειρήσεις έχουν την τάση να αντιπαθούν τον ανταγωνισμό, δεδομένου ότι τονίζει τη δική τους κατωτερότητα. Ο ανταγωνισμός χωρίζει το καλό από το κακό. Έτσι, κρατικές επιχειρήσεις τείνουν να πιέσουν τις κυβερνήσεις για τους περιορισμούς και τους κανονισμούς στον κλάδο τους για να καταργήσει άμεσα τον ανταγωνισμό. Πρέπει να ομολογήσουμε πως δεν είναι παντογνώστης ο δημόσιος φορέας και σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουμε εξειδικευμένο προσωπικό για να προσφέρει τις βέλτιστες υπηρεσίες και να αναβαθμίσει τα προιόντα στον βαθμό που οι ιδιωτικοποιήσεις να μην αποτελούν επιλογή. Άλλωστε αυτό φαίνεται και στις ΗΠΑ, την Μέκκα του καπιταλισμού, όπου στην πολιτεία της Florida, τα πάρκα και οι μαρίνες ανήκουν στο δήμο. (Miami-Dade parks and marinas). Τα έργα ΣΔΙΤ είναι Δημόσια Έργα . Και ως τέτοια διαθέτουν ειδική ΣΑΕ στο Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων . Δημόσια έργα τα οποία έρχονται μπροστά στον χρόνο.  Ως τόσο, πρέπει να παραδεχτούμε πως πολλά εμπόδια είναι δημιούργημα συντεχνιών, καρτέλ και  συνδικαλιστικών οργανώσεων που αντιτίθενται σε ΣΔΙΤ.  Διαμαρτυρίες από τις τοπικές κοινότητες και ΜΚΟ έχουν δημιουργήσει ένα εμπόδιο στην αυτή τη διαδικασία. Είναι ζωτικής σημασίας ότι οι επενδυτές καθώς και οι δημόσιες αρχές που συμμετέχουν, να παρουσιάσουν με διαφάνεια την ατζέντα τους, να εξηγήσουν και να εκπαιδεύσουν όλους τους
παράγοντες που εμπλέκονται πριν από την επιδίωξη μιας τέτοιας εταιρικής σχέσης. Οι ανάγκες αυτές πρέπει να αντιμετωπιστούν πριν το έργο αρχίσει να υλοποιείται. Όπως είδαμε με την περίπτωση της μαρίνας-λιμένα Αγίου Νικολάου, η έλλειψη διαφάνειας, η έλλειψη σωστής πληροφόρησης και δυστυχώς, με την προαποφασισμένη ένταξη της στο ΤΑΙΠΕΔ, είμαστε αναγκασμένοι ως κάτοικοι του Αγίου Νικολάου να βλέπουμε με καχυποψία, και με οργή, το εγχείρημα αυτό γιατί μου είναι αδιανόητο, το ότι παρακάμφθηκαν τα  διοικητικά όργανα για την σωστή ρύθμιση του νόμου Ν. 3389/2005 . Αυτά τα όργανα είναι: η Διυπουργική Επιτροπή για τις ΣΔΙΤ, (ICPPP),  και η Ειδική Γραμματεία ΣΔΙΤ, (SSPPP).

 Δεν είμαι υπέρμαχος όλων των ΣΔΙΤ, Η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών μπορεί να διαβρώσει τη λογοδοσία και τη διαφάνεια, και να οδηγήσει τις κυβερνήσεις βαθύτερα στο χρέος. «Οι κυβερνήσεις σε όλα τα επίπεδα είναι απλά απελπισμένοι για να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς τους, και απεγνωσμένα στρέφονται στην ιδιωτικοποίηση ως πανάκεια, Αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι είναι συχνά μια πολύ κακή συμφωνία με κρυφά κόστη και συνέπειες όταν μια δημόσια υπηρεσία παραχωρείται σε μια επιχείρηση μόνο για κέρδος. Αν δεν υπάρχουν ρήτρες που να διασφαλίζουν έσοδα, επανεπενδύσεις και θέσεις εργασίας στη τοπική κοινωνία, τότε η συνταγή είναι καταστροφική.

Όμως δεν συμφωνώ με το ΟΧΙ σε ΟΛΑ πριν καν γνωρίζουμε περί τίνος πρόκειται Απαραίτητη προϋπόθεση: να απεμπλακούν ΟΛΑ τα έργα από το ΤΑΙΠΕΔ για τα οποία δεν έχει γίνει διαβούλευση, εκκαθάριση, και σεβαστούν τη νόμιμη διαδικασία.

Μichael Finn