Στίς 4 Οκτωβρίου, 1974, ο αείμνηστος Εθνάρχης, Κωνσταντίνος Καραμανλής, παρουσιάζει την Ιδρυτική Διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας, μέσα στην οποία αναλύει τις αρχές, αξίες, και την ιδεολογία της παράταξης, με έντονο το αίσθημα της Εθνικής ομοψυχίας και το ξεπέρασμα των διαχωριστικών γραμμών με σαφή Κεντροδεξιά πολιτική θέση, και ιδρύοντας τον ριζοσπαστικό-κοινωνικό φιλελευθερισμό στην Μεταπολίτευση.
Όμως, τα τελευταία χρόνια η κεντροδεξιά παράταξη, έχασε το ιδεολογικό της στίγμα και άλλαξε η ταυτότητα του κόμματος με τον νέο Πρόεδρο, τον κ. Αντώνη Σαμαρά, το 2009, μαζί με τον ερχομό νέων μελών, που εξέφραζαν μια νεοφιλελεύθερη άποψη με μεγάλη μαχητικότητα. Αυτές οι αλλαγές δεν βρήκαν σύμφωνους τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα να υπάρξει κρίση ταυτότητας και κατεύθυνσης εντός του κόμματος.
Όταν τα πράγματα φτάνουν σε τέτοια σημεία, η μόνη λύση είναι να η επιστροφή στην Ιδρυτική Διακήρυξη του ιδρυτή κ. Κων/νου Καραμανλή, που είχε τη διορατικότητα πριν 41 χρόνια, να προβλέψει δυσκολίες, και να προτείνει λύσεις. Για τον λόγο αυτό θα παραθέσω αυτολεξεί τα κυριότερα τμήματα της, με την πίστη πως θα κάνει καλό για τους παλιούς να φρεσκάρουν την μνήμη τους, και σ'όσους δεν έκαναν την χάρη στον εαυτό τους να την διαβάσουν, να το κάνουν τώρα. Η μεγάλη Ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά πρέπει να αναγνωρίσει τα μεγάλα προβλήματα των καιρών, και να είναι έτοιμη να εφαρμόσει την πολιτική της Σύνθεσης και της Συναίνεσης.
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την Ιδρυτική Διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας, στήν ιστοσελίδα: http://nd.gr/istoria
«Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις που αγνοεί τις διενέξεις και τους διχασμούς του παρελθόντος - που τόσα δεινά επεσώρευσαν στον τόπο μας - και προσανατολίζεται στα ευρύτερα δυνατά σχήματα εθνικής ενότητος.
Ζητεί για την πραγματοποίηση των σκοπών της την συνεργασία του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα της νέας γενιάς.
Και υπόσχεται:
* Οτι θα υπηρετεί πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα
του έθνους, που βρίσκονται πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές
ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς.
* Οτι θα θεωρεί πάντα όλους τους Ελληνες όχι μόνο
ίσους απέναντι των νόμων, αλλά και με ίσα δικαιώματα απέναντι των
βιoτικών ευκαιριών και των δυνατοτήτων που διανοίγει ο πολιτικός,
οικονομικός και κοινωνικός βίος.
* Οτι θα αφιερώσει όλες τις δυνάμεις - την πείρα, τις
γνώσεις και τον ενθουσιασμό των παλαιότερων και των νεωτέρων στελεχών -
για την ταχύρρυθμη ανάπτυξη της Ελλάδος σε όλους τους τομείς.
* Οτι η ελεύθερη οικονομία στην οποία πιστεύει η Νέα
Δημοκρατία δεν ημπορεί να αποκλείσει την διεύρυνση του οικονομικού
τομέως τον οποίο ελέγχει το κράτος. Και η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν
ημπορεί να βρει την δικαίωσή της χωρίς παράλληλη συμμετοχή των ευρυτέρων
λαϊκών τάξεων στην κατανομή του εθνικού προϊόντος. Κάθε πολίτης της
χώρας αυτής πρέπει να γίνει εργάτης μαζί και νομεύς της οικονομικής
ευημερίας• και να αισθάνεται ήσυχος για το μέλλον του και για το μέλλον
των παιδιών του. *Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις του ταυτίζει το Έθνος με τον
Λαόν, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της, την Πολιτεία με τους Πολίτες
της, την Εθνική Ανεξαρτησία με την Λαϊκή Κυριαρχία, την Πρόοδο με το
Κοινό Αγαθό, την Πολιτική Ελευθερία με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική
Δικαιοσύνη.
Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι η Ελλάς όχι μόνο δικαιούται αλλά
και ημπορεί να εξασφαλίσει την εξέχουσα θέση και την ευτυχία του λαού
της μέσα στην Ευρώπη όπου ανήκει, αν επιστρατεύσει όλες τις ικανότητες
και αν αξιοποιήσει όλες τις αρετές του λαού της».
Μαζί με την Ιδρυτική Διακήρυξη, η πολιτική οφείλει να λαμβάνει υπ’ όψιν της όλες τις αξίες, τις ανάγκες, τις δυνατότητες και τις προοπτικές της ανθρώπινης κοινωνίας, να καταγράφει τα μηνύματα των καιρών και των ανθρώπων και να προχωρά προς το μέλλον συνθέτοντας αρμονικά όλα τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Γι’ αυτό η πολιτική είναι η πιο σύνθετη επιστήμη.
Είναι λυπηρό οτι απο τις υποψηφιότητες για την Προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, οι περισσότεροι εξ αυτών εξώκοιλαν απο τις αρχές του κόμματος, αλλά, πάνω απ'όλα, αγνοησαν τις ανάγκες της χώρας, με τις οπισθοδρομικές στρατηγηκές και νεοφιλελεύθερες απόψεις που προέβαλαν κατά την διάρκεια της προεκλογικής κούρσας. Οι τρείς απο τους τέσσερις έβαλλαν ως προτεραιότητα να αλλάξουν την Νέα Δημοκρατία, και ο καθένας απο τους τρείς, διαλαλούσε πως αυτός είναι ο μόνος που μπορεί να κερδίσει τον Τσίπρα, σαν να πρόκειται για αγώνες πυγμαχιας....Αν είναι δυνατόν!!
Στίς 10 Ιανουαρίου, 2016, θα ξαναστηθούν οι κάλπες, (που παρεμπιπτόντως οι 400.000 χιλιαδες του Α' γύρου, πρέπει να προβληματίσουν καθώς στις Εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, η εκλογική δύναμη που ψήφισε την Νέα Δημοκρατία, ήταν 1.526.400 πολίτες.), οι συμμαχίες που θέλουν τη νεοφιλελεύθερη στροφή της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά. Η ανάγκη για απαραιτητη κριτική στηρίζεται σε δύο παράγοντες, όπως:
1. Ο νέος Πρόεδρος έχει ευθύνη να βαδίσει με μπούσουλα την Ιδρυτική Διακήρυξη της Νέας
Δημοκρατίας και το καταστατικό της. Αλλοιώς, ΔΕΝ θα είναι Νέα Δημοκρατία.
2. Οι ανησυχητικες δηλώσεις του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, "Αν κερδίσω, θα τ'αλλάξω όλα, εκτός από
το όνομα": http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1364178/kyriakos-mhtsotakhs-tha-allaxo-ta-panta-sth-nd.html
Στην Ευρώπη υπάρχουν σε πολλές κυβερνήσεις συνεργασίας, όπως στην Γερμανία. Αν για το καλό της Ελλάδας χρειαστεί μια αντίστοιχη κυβέρνηση, είναι υποχρέωση του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να υπηρετεί πάντα τα συμφέροντα της χώρας. (Άλλωστε ποιός θα πίστευε πρίν απο μόλις μερικά χρόνια, πως θα μπορούσαν να συνυπάρξουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ?) 'Ετσι, η υποψηφιότητα του κ. Μειμαράκη, ο οποίος σε αντίθεση με τον Σύριζα, ΟΥΔΕΠΟΤΕ έχει μιλήσει με έχθρα προς τον κ. Τσίπρα & τα κόμματα της συγκυβέρνησης, γνωρίζει τις δυσκολίες και οι προτάσεις του για συναίνεση δείχνουν τόλμη και αποφασιστικότητα του, την ηλικιακή εμπειρία, μακριά απο τις στείρες αντιλήψεις του παρελθόντος που ελπίζουν πάλι σε μονοκομματικές κυβερνήσεις, παρά τις αντιδράσεις απο εσωκομματικούς μηχανισμούς, βλ. το Tea Party της ΝΔ.
Τόσο η κυβέρνηση, δια του κ. Τσίπρα, οσο και ορισμένους συνυποψήφιους για την Προεδρία της ΝΔ, ποτέ δεν κατάλαβαν την φιλοσοφία της προσέγγισης του Βαγγέλη Μειμαρακη, πως η Ελλαδα μπορεί να ξανασταθεί όρθια, μόνο δημιουργώντας μια δυνατή-δυναμική μεσαία τάξη, με πραγματικές ευκαιρίες για τους αδύναμους, στοχεύοντας σε μελλοντικές ευκαιρίες απο την πραγματική συνεργασία δημοσίου-ιδιωτικού τομέα με στόχο να δημιουργήσουν μαζί κοινή ανάπτυξη, και ανακατανομή της ευημερίας.
Η Νέα Δημοκρατία που αγωνίζεται ο Βαγγέλης Μειμαράκης, δεν κάνει διακρίσεις, γιατί ξέρει πως κερδίζονται πιο εύκολα οι μάχες όταν "είμαστε όλοι μαζί στον αγώνα", παρά αυτοί που πιστεύουν στο "βγάλτα πέρα μόνος σου".
Ελπίζω το άρθρο να προβληματίσει όσους θα ψηφίσουν σε λίγες ημέρες για τον νέο Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να διαβάσουν την ιδρυτική διακύρηξη και να αποφασίσουν ποιός είναι ικανός για να αναλάβει δύσκολες καταστάσεις, & ίσως να είναι ο μελλοντικός Πρωθυπουργός.
Μαζί με την Ιδρυτική Διακήρυξη, η πολιτική οφείλει να λαμβάνει υπ’ όψιν της όλες τις αξίες, τις ανάγκες, τις δυνατότητες και τις προοπτικές της ανθρώπινης κοινωνίας, να καταγράφει τα μηνύματα των καιρών και των ανθρώπων και να προχωρά προς το μέλλον συνθέτοντας αρμονικά όλα τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Γι’ αυτό η πολιτική είναι η πιο σύνθετη επιστήμη.
Είναι λυπηρό οτι απο τις υποψηφιότητες για την Προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, οι περισσότεροι εξ αυτών εξώκοιλαν απο τις αρχές του κόμματος, αλλά, πάνω απ'όλα, αγνοησαν τις ανάγκες της χώρας, με τις οπισθοδρομικές στρατηγηκές και νεοφιλελεύθερες απόψεις που προέβαλαν κατά την διάρκεια της προεκλογικής κούρσας. Οι τρείς απο τους τέσσερις έβαλλαν ως προτεραιότητα να αλλάξουν την Νέα Δημοκρατία, και ο καθένας απο τους τρείς, διαλαλούσε πως αυτός είναι ο μόνος που μπορεί να κερδίσει τον Τσίπρα, σαν να πρόκειται για αγώνες πυγμαχιας....Αν είναι δυνατόν!!
Στίς 10 Ιανουαρίου, 2016, θα ξαναστηθούν οι κάλπες, (που παρεμπιπτόντως οι 400.000 χιλιαδες του Α' γύρου, πρέπει να προβληματίσουν καθώς στις Εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, η εκλογική δύναμη που ψήφισε την Νέα Δημοκρατία, ήταν 1.526.400 πολίτες.), οι συμμαχίες που θέλουν τη νεοφιλελεύθερη στροφή της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά. Η ανάγκη για απαραιτητη κριτική στηρίζεται σε δύο παράγοντες, όπως:
1. Ο νέος Πρόεδρος έχει ευθύνη να βαδίσει με μπούσουλα την Ιδρυτική Διακήρυξη της Νέας
Δημοκρατίας και το καταστατικό της. Αλλοιώς, ΔΕΝ θα είναι Νέα Δημοκρατία.
2. Οι ανησυχητικες δηλώσεις του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, "Αν κερδίσω, θα τ'αλλάξω όλα, εκτός από
το όνομα": http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1364178/kyriakos-mhtsotakhs-tha-allaxo-ta-panta-sth-nd.html
Στην Ευρώπη υπάρχουν σε πολλές κυβερνήσεις συνεργασίας, όπως στην Γερμανία. Αν για το καλό της Ελλάδας χρειαστεί μια αντίστοιχη κυβέρνηση, είναι υποχρέωση του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να υπηρετεί πάντα τα συμφέροντα της χώρας. (Άλλωστε ποιός θα πίστευε πρίν απο μόλις μερικά χρόνια, πως θα μπορούσαν να συνυπάρξουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ?) 'Ετσι, η υποψηφιότητα του κ. Μειμαράκη, ο οποίος σε αντίθεση με τον Σύριζα, ΟΥΔΕΠΟΤΕ έχει μιλήσει με έχθρα προς τον κ. Τσίπρα & τα κόμματα της συγκυβέρνησης, γνωρίζει τις δυσκολίες και οι προτάσεις του για συναίνεση δείχνουν τόλμη και αποφασιστικότητα του, την ηλικιακή εμπειρία, μακριά απο τις στείρες αντιλήψεις του παρελθόντος που ελπίζουν πάλι σε μονοκομματικές κυβερνήσεις, παρά τις αντιδράσεις απο εσωκομματικούς μηχανισμούς, βλ. το Tea Party της ΝΔ.
Τόσο η κυβέρνηση, δια του κ. Τσίπρα, οσο και ορισμένους συνυποψήφιους για την Προεδρία της ΝΔ, ποτέ δεν κατάλαβαν την φιλοσοφία της προσέγγισης του Βαγγέλη Μειμαρακη, πως η Ελλαδα μπορεί να ξανασταθεί όρθια, μόνο δημιουργώντας μια δυνατή-δυναμική μεσαία τάξη, με πραγματικές ευκαιρίες για τους αδύναμους, στοχεύοντας σε μελλοντικές ευκαιρίες απο την πραγματική συνεργασία δημοσίου-ιδιωτικού τομέα με στόχο να δημιουργήσουν μαζί κοινή ανάπτυξη, και ανακατανομή της ευημερίας.
Η Νέα Δημοκρατία που αγωνίζεται ο Βαγγέλης Μειμαράκης, δεν κάνει διακρίσεις, γιατί ξέρει πως κερδίζονται πιο εύκολα οι μάχες όταν "είμαστε όλοι μαζί στον αγώνα", παρά αυτοί που πιστεύουν στο "βγάλτα πέρα μόνος σου".
Ελπίζω το άρθρο να προβληματίσει όσους θα ψηφίσουν σε λίγες ημέρες για τον νέο Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να διαβάσουν την ιδρυτική διακύρηξη και να αποφασίσουν ποιός είναι ικανός για να αναλάβει δύσκολες καταστάσεις, & ίσως να είναι ο μελλοντικός Πρωθυπουργός.
